Over het gehoor

De oorschelp en de gehoorgang vangen de geluidstrillingen op en ‘bewerken’ deze. Vervolgens wordt het trommelvlies in beweging gezet. De mechanische trillingen van het trommelvlies worden doorgegeven aan de stijgbeugel door de hamer en het aambeeld.

De stijgbeugel beweegt heen en weer als een piston in het ovale venster, een vliesvormige scheiding tussen middenoor en binnenoor (het slakkenhuis). Hierdoor wordt de vloeistof in het slakkenhuis in beweging gebracht. Deze golfbewegingen in het slakkenhuis zorgen voor een buiging van de trilharen van de haarcellen.

Worden deze haarcellen geprikkeld, dan zenden zij zenuwimpulsen via de gehoorzenuw naar het deel in de hersenen dat zich net achter het slaapbeen bevindt, ook wel het hoorcentrum genoemd.

De frequentie van het geluid bepaalt welke groep haarcellen wordt geactiveerd, waardoor het mogelijk is om verschillende geluiden te onderscheiden. Zijn er haarcellen beschadigd, bijvoorbeeld door veroudering, ziekte of andere oorzaken, dan ontstaan er problemen bij het horen van bepaalde geluiden en/of bij het onderscheiden van geluiden en klanken.

Het oor bestaat uit drie delen:

Het buitenoor

Het buitenoor bestaat uit een uitwendig, kraakbenig deel (de oorschelp) en de gehoorgang.Het buitenoor werkt als een soort trechter, die de geluidsgolven opvangt en deze via de gehoorgang naar het trommelvlies leidt. Het trommelvlies bevindt zich aan het eind van de gehoorgang en vormt de grens met het middenoor.

Het middenoor

Het middenoor is een met lucht gevulde holte. De luchtdruk in het middenoor wordt geregeld door de buis van Eustachius, die de verbinding vormt tussen het middenoor en de neus/keelholte. Er bevinden zich drie gehoorbeentjes in het middenoor; de hamer (malleus), het aambeeld (incus) en de stijgbeugel (stapes). Deze gehoorbeentjesketen werkt als een soort hefboom: het geeft de geluidstrillingen van het trommelvlies versterkt door aan het binnenoor.

Het binnenoor

Het binnenoor is een met vloeistof gevulde ruimte die de vorm van een slakkenhuis heeft. De verbinding tussen het middenoor en het binnenoor wordt het ovale venster genoemd. De voetplaat van de stijgbeugel is in het ovale venster bevestigd en werkt als een soort piston die de vloeistof in het binnenoor beweegt. In de cochlea (=slakkenhuis) bevinden zich ongeveer 23.000 buitenste haarcellen (zintuigcellen), die worden geprikkeld door bewegingen in de vloeistof. Worden de haarcellen geactiveerd, dan zenden zij pulsjes naar de hersenen. Deze interpreteren op hun beurt de zenuwimpulsen als geluid. Naast de cochlea maakt ook het evenwichtsorgaan deel uit van het binnenoor.